ขอบคุณค่ะสำหรับข้อมูลของพี่ทุกคนนะคระ 
ดูพี่แต่ล่ะคน ความคิดคล้ายๆกันเลย 
งั้นเด่วขวัญจะลอง ใช้ไปก่อน
สงใสจะเป็นเพราะยังไม่ค่อยชินกับรถใหญ่
ต่อไป...จะได้เตรียมตัว 
ผมเข้าใจว่าเคยแต่ขับรถเก๋งนั่งขับระดับสูงกว่าถนนไม่เกิน 1 ฟุต   และช่วงล่างรถเก๋งเป็นแบบอิสระ 4 ล้อเป็น body ไม่มีชัชซีในการรับน้ำหนักรถ
และรถเก๋งขับเคลื่อนล้อหน้า  น้ำหนักเบา  ล้อเล็ก  เครื่องยนต์เบนซิน  ซึ่งข้อด้อยของเครื่องเบนซินคือเรื่องกำลังต่อน้ำหนักบรรทุก  เลยทำให้ค่อนข้างกินน้ำมันมากกว่า
เมื่อมีน้ำหนักบรรทุกหรือนั่งหลายคนและการตอบสนองอืดลงมาก   ต่างกับการขับขี่คนเดียว
และเมื่อนำรถเก๋งมาตกแต่งช่วงล่างให้แข็งเพื่อรองรับน้ำหนักโดยสารมากๆก็อาจจะตึงตังไปหน่อย   พอแต่งให้นุ่มนวลก็นั่งหลายคนไม่สะดวก   การขึ้นลงรถทำได้ง่ายกว่า
แต่การใช้งานในเมืองหลวงเช่นกรุงเทพเรานั้นมีทั้งอุปสรรคเยอะที่รถเก๋งมักเจอปัญหา  ดังนี้
- หลังเต่า ลูกระนาด ตามหมู่บ้าน
- ทางรถไฟ
- หลุด  ถนนชำรุด  ถนนหินคลุก
- ลานจอดรถตามพับ เมื่อไปดึก(จอดนอกลาน อาจเข้าดงหญ้า)
- ความโปร่งโล่งสบายในห้องโดยสารน้อยเมื่อมีน้อง (ยกเว้นจีบกันใหม่ๆ ต้องการรถแคบที่สุด)
- ทางขึ้นลานจอด
- ทางลงจากอาคารออฟฟิต ลงมาบนถนน  ลิ้นหน้าจะปักพื้น
- โดนรถสูงๆในเมืองหลวง ไม่ให้ทาง
- อื่นๆ
พอมาเปลี่ยนเป็นรถที่มีบุคลิกออกไปทาง  ครอบครัวกึ่งท่องเที่ยว  เลยต้องปรับหลายอย่างให้ตรงกันข้ามไป
**ปามาเนีย หลายคนที่สุดท้ายกำลังแต่งรถให้ออกในแนว   
กะบะใหญ่+เก๋งแวน+อัตราเร่งแบบSport+ช่วงล่างที่แน่น นิ่ง ดุจรถเก๋งใหญ่ **ใช้งานไปสักพัก  ปรับสภาพตัวเองให้ชินกับรถใหญ่ และช่วงล่างที่ขับเคลื่อนล้อหลัง   การตอบสนองกำลังของเครื่องดีเซล   แล้วจะรู้เองว่าอะไรบ้างที่ต่างจากเดิม
**เมื่อถึงวันหนึ่งที่พร้อม อยากให้มาเจอพวกเรา   เราจะช่วยทำชี้แนวทางให้ว่าทำอย่างไรให้ได้อารมณ์เก๋งในร่างปาเจโร่ครับ 
