Pa Mania General (เรื่องทั่วไปปามาเนีย) > Health & Fitness

ยิ่งสูง ยิ่งต้องเลือกมาก เลือกยากและโอกาสเสี่ยงสูง

(1/2) > >>

พี่โต้ง Tongsom:
เครดิต http://www.peoplevalue.co.th/index.php?lay=show&ac=article&Id=539104159&Ntype=1

“ยิ่งสูง ยิ่งหนาว” น่าจะยังเป็นคำกล่าวที่ใช้ได้กับทุกยุคทุกสมัย เพราะใครก็ตามที่ปีนต้นไม้ขึ้นไปสูงมากขึ้นเท่าไหร่ กิ่งของต้นไม้เริ่มอ่อนลงมากขึ้นเท่านั้น และบริเวณที่จะให้เรายึดจับมีน้อยลง ทำให้คนปีนรู้สึกกลัว รู้สึกหวาดเสียว รู้สึกขาดความมั่นใจในตัวเองมากยิ่งขึ้น ยิ่งมีลมพัดมาแรงๆยิ่งน่ากลัวเพิ่มขึ้นอีก
 

คนทำงานในองค์กรก็เช่นเดียวกัน ยิ่งมีตำแหน่งหน้าที่การงานสูงขึ้นมากเท่าไหร่ เพื่อนเหลือน้อยลงเท่านั้น เพราะอดีตเพื่อนร่วมงานก็จะกลายเป็นลูกน้องไปหมดแล้ว ทำให้ผู้บริหารหลายคนขาดสังคมภายในองค์กร ทำให้รู้สึกขาดที่ปรึกษา ต้องปกปิดการแสดงออกที่ทำให้เห็นว่าอ่อนแอหรือขาดความมั่นใจให้ใครเห็นมากขึ้น จะไปบ่นกับใครก็ยากขึ้น ในขณะเดียวกันปัญหาจะเริ่มวิ่งเข้ามาหาให้ตัดสินใจไม่เว้นแต่ละวัน และปัญหาที่เข้ามาเริ่มตัดสินใจยากขึ้นเรื่อยๆ เพราะถ้าตัดสินใจง่ายๆลูกน้องคงจะตัดสินใจกันไปเสร็จเรียบร้อยแล้ว นอกจากนี้ การตัดสินใจแต่ละครั้งแต่ละเรื่องมีโอกาสถูกกับผิดใกล้เคียงกันหรือไม่ก็มีโอกาสผิดมากกว่าถูก เพราะบางปัญหาไม่เคยเจอมาก่อน เป็นเรื่องใหม่ๆ ไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อน จึงทำให้ผู้บริหารระดับสูงอยู่ในสถานะที่ไม่แตกต่างอะไรไปจากคนปีนต้นไม้สูงดังกล่าว

ผู้บริหารบางคนเคยเป็นคนเก่ง เคยทำงานดี เคยมีผลงานดีเด่นมาก่อนในสมัยที่เป็นพนักงานหรือผู้จัดการในระดับที่ต่ำกว่า แต่พอยิ่งมีตำแหน่งหน้าที่การงานสูงมากขึ้น บางครั้งทำให้คนเคยเก่งกลับกลายเป็นคนที่ไม่เก่งไปเลยก็มี เพราะคนเคยเก่งส่วนใหญ่มักจะมั่นใจในตัวเองสูง ไม่เคยผิดหวัง แต่พอต้องเติบโตสูงมากขึ้นเท่าไหร่จะต้องมีโอกาสเจอกับความล้มเหลวมากขึ้น คนบางคนทำใจรับกับความล้มเหลวไม่ได้(เพราะไม่เคยล้มเหลวมาก่อน) เหมือนเด็กเรียนเก่ง แค่เพียงผลการเรียนตกลงมานิดหน่อยก็รับไม่ได้ (ทั้งๆที่ผลการเรียนโดยรวมยังอยู่ในระดับดีมากเมื่อเทียบกับคนอื่นหรือมาตรฐาน) ทำให้คนเคยเก่งหลายคนขององค์กรถูกดับอนาคตเพราะปีนขึ้นยอดไม้เร็วเกินไป ความสามารถอาจจะถึงแต่ใจยังไม่ถึง (ฝีมือดีแต่กระดูกยังไม่แข็ง) เหมือนกับการที่เราให้ผู้ใหญ่ปีนต้นไม้แข่งกับเด็ก จะพบว่าในช่วงแรกๆเด็กอาจจะปีนได้เร็วกว่าเพราะพละกำลังดีกว่าบวกกับความมุทะลุ ในขณะที่ผู้ใหญ่ค่อยๆปีนเพราะเคยมีประสบการณ์มาก่อน(อาจจะเคยตกต้นไม้มาก่อน) แต่เมื่อปีนขึ้นไปสูงขึ้นๆ จะพบว่าเด็กบางคนเริ่มหยุดหรือปีนช้าลงเพราะเริ่มกลัว ในขณะที่ผู้ใหญ่อาจจะยังปีนได้ต่อไป เพราะมีการวางแผนไว้ล่วงหน้าและค่อยๆคิดค่อยๆทำ ซึ่งเหตุการณ์เช่นนี้ก็คงไม่แตกต่างอะไรกับผู้บริหารรุ่นใหม่กับผู้บริหารรุ่นเก่าที่อยู่ในองค์กรเดียวกัน ที่มักจะมีความคิดเห็นในการทำงานแตกต่างกัน คนรุ่นใหม่ส่วนใหญ่ใจร้อนอยากคิดเร็วทำเร็ว ในขณะที่คนที่มีอาวุโสกว่ามักจะคิดอย่างรอบคอบและรอบด้าน จึงทำให้ตัดสินใจหรือทำงานช้ากว่าที่คนรุ่นใหม่ๆต้องการ คงจะไม่สามารถบอกได้ว่าใครถูกใครผิด ทั้งนี้ ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ในแต่ละเวลา เพราะบางสถานการณ์ต้องการการตัดสินใจที่เร็ว เช่น สถานการณ์ฉุกเฉินเร่งด่วน แต่ในบางสถานการณ์อาจจะต้องการการตัดสินใจที่รอบคอบเพราะถ้าตัดสินใจผิดจะเกิดผลกระทบสูงมาก

เพื่อลดความหนาวและลดความเสี่ยงของผู้ที่ต้องปีนป่ายขึ้นไปอยู่ในจุดที่สูงขึ้น จึงขอแนะนำแนวทางเพื่อให้เปลี่ยนจากสถานการณ์ “ยิ่งสูง ยิ่งหนาว” มาเป็น “ยิ่งสูง ยิ่งท้าทาย” ดังต่อไปนี้

    เตรียมใจก่อนเตรียมตัว คนส่วนใหญ่มักจะเตรียมตัวและเตรียมใจไปพร้อมๆกัน แต่ในความเป็นจริงแล้ว การเตรียมใจควรจะเกิดขึ้นก่อน เพราะถ้าใจยังไม่พร้อมต่อให้เก่งต่อให้มีฝีมือแค่ไหน ก็คงจะไปได้ไม่ไกล ไปได้ไม่สูง ดังนั้น ผู้ที่จะก้าวขึ้นไปสู่ตำแหน่งงานในระดับสูง จึงควรจะฝึกซ้อมคิดฝึกซ้อมใจไว้ก่อนล่วงหน้า โดยการซ้อมคิดแบบผู้บริหารว่าถ้ามีปัญหาแบบนี้จะตัดสินใจอย่างไร ถ้าผลการตัดสินใจเกิดขึ้นในทางลบจะรับมือไหวหรือไม่ เช่น ถ้าเราเป็นซีอีโอแล้วต้องเจอมรสุมชีวิตที่เกิดจากการทำงานเหมือนซีอีโอบริษัทนั้นบริษัทนี้ เราจะรับได้หรือไม่ ถ้าเราต้องทำงานในสถานการณ์ที่ผู้บริหารระดับสูงบีบคั้น และถูกลูกน้องกดดัน เราจะรับได้หรือไม่ ฯลฯ สิ่งเหล่านี้ควรจะคิดและซ้อมใจไว้ตั้งแต่ต้น เพราะเราจะได้ประเมินได้ว่าใจเราพร้อมที่จะขึ้นไปสูงกว่านี้หรือยัง
    เตรียมบริหารความเสี่ยง ในเมื่อทุกคนที่ปีนต้นไม้สูงๆหรือขึ้นไปอยู่ในตำแหน่งระดับสูงขององค์กรจะต้องเจอกับความเสี่ยงทุกคน จะแตกต่างกันตรงที่ลักษณะความเสี่ยงและระดับว่ามากหรือน้อยเท่านั้น ดังนั้น ผู้ที่จะขึ้นไปอยู่ในระดับสูง ควรจะต้องศึกษาและเตรียมตัวรับมือกับความเสี่ยงตั้งแต่เนิ่นๆ ความเสี่ยงบางเรื่องสามารถลดได้ ถ้าเราเตรียมตัวมาก่อน เช่น ผู้บริหารระดับสูงทุกคนต้องพูดภาษาต่างประเทศได้ดี ต้องใช้เทคโนโลยีสารสนเทศสมัยใหม่ได้ ถ้าเราพัฒนาตัวเองให้พร้อมก่อนเวลาขึ้นไปในระดับนั้นจริงๆ ความเสี่ยงก็ลดลง  ความเสี่ยงบางเรื่องสามารถป้องกันได้จากบทเรียนของคนในรุ่นก่อน เช่น ศึกษาความผิดพลาดของผู้ดำรงตำแหน่งก่อนหน้าเรา หรือศึกษาจากความผิดพลาดของผู้บริหารในองค์กรอื่นๆ

สรุป ใครก็ตามที่ต้องเติบโตก้าวหน้าไปอยู่ในระดับที่สูงขึ้นไป ไม่ว่าจะด้วยความสมัครใจหรือเติบโตแบบภาคบังคับ(อายุตัว อายุงานและฝีมือถึง) อย่ามัวแต่หลงดีใจอยู่กับความภูมิใจในอดีตที่เคยทำได้และอย่ายึดติดกับความสำเร็จในปัจจุบัน แต่จงเตรียมรับมือกับการเปลี่ยนแปลงโดยเฉพาะการรับมือกับความเสี่ยงมากขึ้นที่มาพร้อมกับความก้าวหน้าที่สูงขึ้น

พี่เจต (jEtt-PAtani):
ต้องขอบคุณพี่โต้งอีกครั้งสำหรับแนวคิดดีๆ ครับ(ผมเองกังวลเรื่องนี่อยู่พอดี)

ผมเองเป็นครู(แต่ที่ทำงานมีลักษณะเป็นโรงเรียนและสำนักงานในที่เด๋วกันต้องดูแลโรงเรียนอื่นๆ ทั้งจังหวัดด้วย)

เพิ่งทำงาน(บรรจุ) ได้ 5 ปีต้องมารับภาระเป็นหัวหน้าฝ่ายวิชาการ.....ดูงานด้านวิชาการทั้งจังหวัด ซึ่งหนักหนาสาหัสพอดู

ทั้งที่ตัวเอง...ชอบสายกิจกรรม(งานสอน) งานแรงงาน ประมาณนี้  แต่ด้วยวุฒิการศึกษาและตำแหน่งเลยจำเป็นต้องรับ....

ตอนนี้ทำตัวลำบากมากครับ...จะเฮฮากับเพื่อน(ผมชวนเพื่อนสมัยเด็กมาทำงานด้วย 2 คน)แบบเก่าก็ไม่ได้เท่าที่ควร

ทั้งที่ปกติเดินตบหัวกัน ล้วงจักแร้มาให้มันดม .... แต่ตอนนี้มันเหมือนต้องรักษาภาพให้คนอื่นๆ เคารพด้วย(ทั้งที่อายุน้อยเกือบท้ายๆ ของที่ทำงาน)


มาระบายซะงั้น... :L2754: :L2754: :L2754:

ขาวเข้ม:
อ่านจบแล้ว มันจุกๆคอตีบๆไงไม่รุ๊พี่... :sd42: :sd42: :sd21:
โดยเฉพาะที่ว่า
"เติบโตแบบภาคบังคับ(อายุตัว อายุงานและฝีมือถึง) อย่ามัวแต่หลงดีใจอยู่กับความภูมิใจในอดีตที่เคยทำได้และอย่ายึดติดกับความสำเร็จในปัจจุบัน แต่จงเตรียมรับมือกับการเปลี่ยนแปลงโดยเฉพาะการรับมือกับความเสี่ยงมากขึ้นที่มาพร้อมกับความก้าวหน้าที่สูงขึ้น"
  นั่นแหละ โดนเลย ก็รับมือกับการเปลี่ยนแปลงทั้งระบบขององค์กรที่มีระบบบริหารจัดการต่างๆเพิ่มขึ้นมาอีกมากมาย
 ว่าเราจะรับมือไหวมั๊ย ถ้าไม่ไหวก็..น๊ะ พี่โต้งขายชามัวร์ ผมขายน้ำยาขัดเคลือบเอง... :sd42:

     พิมพ์แยอะไปแล๊ะ วันนี้วันเสาร์ ออกไปพักผ่อนแต่งรถดีกว่า  :L2736: :L2901:

พี่ชัย (wansasi):
 :sd23: :sd23: :sd23: ขอบคุณสำหรับแนวคิดดีๆครับ

มีทุกองค์กรทุกบริษัท ยิ่งสูงยิ่งหนาว แก่งแย่ง หาความจริงใจกันได้ยากขึ้น .............. ทำใจครับ

พี่อิฐ:
ขอบคุณพี่โต้ง ที่นำข้อคิดดี ๆ มาแบ่งปันครับ  :L2734:

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป